Sara YANAROCAKYeni bir ay doğduğu zaman kim, onun için iyi bir dilekte bulunursa, orada Şehina (kutsal nur) kendini gösterir" Babil Talmudu: Sanh. 42A
Yusuf BESALEL
Antisemitizm, Sami ırkından olana karşı olmak anlamını taşır. Fakat bu terim genellikle Yahudilere karşı sadece Yahudi oldukları için duyulan nefreti belirtir. Antisemitizm tarihsel bir olgudur. Örneğin, Tevratta Ester bahsinde yer alan ve Yahudilerin tümünü yok etmek isteyen Vezir Amanı; Helen, Roma ve Ortaçağ dönemlerinde din farklılığından kaynaklanan aynı nefret izlemiştir. Avrupada ulus devletlerinin ortaya çıkması ile birlikte bu geleneksel nefrete ulusal ve iktisadi unsurlar eklenmiştir.
Böylece antisemitizm, özellikle Avrupada en olumsuz şekilleri ile sergilenmitir. Örneğin, Fransa ve Orta Avrupada Haçlı Seferleri dönemi (1096), yine Haçlı Seferleri zamanında İngilteredeki kan iftiralası akımı, 14. ve 15. yüzyıllarda İspanya ve Portekizde Engizisyon katliamları, 17. yüzyıldan itibaren Rusyadaki pogromlar, 1933 döneminde Naziler tarafından 6 milyon Yahudinin çeşitli ölüm kamplarında (Auschwitz, Birkenau, vb.) işkencelerle ve gaz odalarında imha edilmesi ile sonuçlanan Holokost veya Soykırım felaketi gibi
Engizisyon, Yahudi tarihindeki başlıca antisemitik olaylardan birisidir. Aslında Katolik Kilisesinin 13. Yüzyılda dinlerinin inkar edenleri soruşturmak ve yargılamak için oluşturduğu bir kurum olan engizisyon, bilhassa 15. ve 16. Yüzyıllarda dönme Yahudilere (Anusim) karşı işletilmiş ve binlerce Yahudi 1493 yılları arasında İspanyada Thomas de Torquémadanın baş engizitör olduğu dönemdebu durum korkunç boyutlara ulaşmıştır.
İspanyadaki antisemitizmin nedeni Yahudilerin özümlenmesinden (asimilasyon) kaynaklanmıştır. Yahudiler, İspanyada önemli resmi makamlara gelmişlerdi. İspanyollar, buna karşılık karışık evliliklerle özümlenmenin yanısıra Hıristyanlığa dönmeye başladılar. Aslında bunlar evlerinde gizlice Yahudiliği uyguluyorlardı. Bunlara Hıristyanlar "Marranos" (domuzlar) adını taktılar ve engizisyonla bu tür Yahudileri saptayıp telef etmeye başladılar.
Antisemitizmin doruk noktası, Holokost (Şoa) veya Nazilerce gerçekleştirilen soykırımdır. Holokost felaketi aynı zamanda gerçek antisemitizmin nedenini de sergiler. Çünkü bu dönemde Yahudiler, Almanya ve diğer Avrupa ülkelerinde toplumla iyice entegre olmaya başlamışlar, Yahudiliklerinden iyice uzaklaşmış olan bankerler, gazeteciler, sanayiciler, serbest meslek sahipleri oluşmuştu. Bunlar, içinde yaşadıkları medeniyetin farklılık arzetmeyen bir bireyi olmak istemişlerdi. Fakat bu özümlenme çare getirmedi; tam tersi bir kısım Yahudinin dinden uzaklaşma sürecine varan bir emansipasyon sürecine girmesi bu kez savaşa bulaşan bütün ülkelerdeki Yahudilerin Holokost belasına maruz kalmasıyla sonuçlandı. "Dinsel seçilmişlik ilkesi yerine evrensel liberalizmin eşitliği" felsefesi iflas etmişti. Nitekim tahminlere göre 19. yüzyılın ikinci yarısında Berlin Yahudilerinin yarısı vaftiz olmuştu. Dvinskli Rabi Meir Simha, "Meşeh Hohma" adlı, 1925 yılında yaptığı Biblik yorumunda Holokost hakkında şu kehaneti ileri sürüyordu: "Aydın Yahudi, Kudüsü Berlinle değiştirmişti. Onun için onu yerinden sökecek bir fırtına gelecektir."
devam edecek....
Kaynakça: "Yahudilik Ansiklopedisi",
Cilt I, II, III
Yusuf Besalel